Ukazało się drugie, zmienione wydanie książki „Koncepcja wiecznego powrotu w myśli wczesnochrześcijańskiej i jej greckie źródła”, autorstwa prof. Wojciecha Szczerby, Rektora EWST. Monografia dotyczy koncepcji apokatastasis i jej rozwoju w pierwszych wiekach po Chrystusie.
Filozoficzna koncepcja wiecznego powrotu – apokatastasis – wskazuje na przywrócenie pierwotnej rzeczywistości, idealnego stanu rzeczy, który z jakichś przyczyn, na zasadzie nadrzędnego prawa konieczności lub grzechu pierworodnego, został zaprzepaszczony.
Książka „Koncepcja wiecznego powrotu w myśli wczesnochrześcijańskiej” omawia i analizuje problem apokatastasis, począwszy od archaicznej myśli greckiej, przez pisma filozofów przedplatońskich, skupiających się na kosmicznym wymiarze koncepcji wiecznego powrotu, myśl filozofów poplatońskich opowiadających się za osobowym wymiarem zbawienia, aż po koncepcje pierwszych myślicieli chrześcijańskich.
W książce przeprowadzone jest badanie procesu hellenizacji wczesnego chrześcijaństwa, omówienie koncepcji boskiej pedagogii w ujęciu Klemensa Aleksandryjskiego, wreszcie analiza myśli Orygenesa, który jest pierwszym myślicielem chrześcijańskim ujmującym expressis verbis problem zbawienia w kategoriach uniwersalnych. Zgodnie z przekonaniem Aleksandryjczyka ostatecznie wszystkie stworzenia rozumne zostaną zbawione, a koniec będzie przywróceniem pierwotnego porządku wszechrzeczywistości, tak że ,,Bóg będzie wszystkim we wszystkim?.
Pierwsze wydanie ukazało się w roku 2001, nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Wydanie drugie – w wersji papierowej oraz elektronicznej – opublikowało Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Podobnie jak pierwsze wydanie, książka ukazała się w ramach serii „Monografie Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej”.